Pielęgnacja ciała - Słońce a zdrowa skóra

Wakacje już w pełni, planujemy wyjazdy, działkowe imprezy i odpoczynek w promieniach upragnionego słońca. Zima nas nie rozpieszczała, śnieg, szarówka i brak światła wprowadzają w depresyjny stan. Latem czujemy się radośnie i pełni życia. Co roku przed latem powraca temat ochrony przed słońcem i negatywnego oddziaływania na skore człowieka promieni UV. Mało kto nie był chociaż raz poparzony przez słońce, czy to z niewiedzy czy tez z palącej chęci posiadania kuszącej opalenizny. Rezultat jest zazwyczaj ten sam: skora w kolorze purpury, pieczące bąble i często alergiczna wysypka. W późniejszym czasie niestety nasza skora odwdzięczy się nam za złe traktowanie.
Plamy pigmentacyjne, zmarszczki, zwiotczenie, brak jędrności nie są to jedynie skutki upływu czasu ale rezultaty zbyt nadmiernego wystawiania się na oddziaływanie promieni UV. Fotostarzenie jest pierwszym z etapów zniszczeni, w późniejszym czasie może przekształcić się w nadmierna keratoze czy tez raka skory. Opalanie się jest pierwszym krokiem do fotostarzenia, na wiotkość skory i plamy pigmentacyjne pracujemy już od najmłodszych lat.
Co niszczy skore
Zostało przyjęte że największe zniszczenia niesie promieniowanie UV fioletowe, ostatnie badania doniosły iż równie niszczące działanie może mieć niebieskie i zielone widmo światła. Delikatne światło zielone może stymulować melanogeneze w skórze. Światło penetrujące skórę wraz z energią fotonów zachodzi w reakcję na poziomie molekularnym lub nawet subatomowym mniejszym od cząsteczek atomowych. Na poziomie molekularnym, fotony są absorbowane przez chromofory w skórze, którymi są np Wit. A, aminokwasy, kwasy nukleinowe, melanina, kwas urokanowy. Ich głównym zadaniem jest stanowienie ochrony dla skóry, melanina należy do głównych chromoforów pochłaniających fotony o długości od 350 do 1200 nm. Palmitynian Retinolu (tłuszczowa forma Wit A) jest przykładem ważnej molekuły ulegającej zniszczeniu przez promieniowanie UVA (330-334nm). DNA komórek ulega degradacji przez promieniowanie UVB (250-270 nm.), gdzie witamina C (kwas askorbinowy) ulega zniszczeniu przez widzialne światło niebieskie. Pochłaniana energia uderza w elektrony na powierzchni tlenu, wyrzucając go z pierścienia molekuły przez co traci stabilność i staje się wolnym rodnikiem. Rezultatem tych reakcji może być uszkodzenie DNA oraz membran komórkowych. Nieprawidłowe komórki rozmnażając się mogą tworzyć keratoze lub raki skórne. Naskórek staje się cieńszy. Warstwa rogowa ulega pogrubieniu lecz zmniejsza się jej spoistość. Fotostarzenie jest wynikiem niszczącego działania wolnych rodników i fotonów na molekuły występujące w zdrowej skórze. Zjawisko to powstaje również na skutek niszczenia Wit A, która zapobiega szkodliwym reakcjom chemicznym prowadzącym do fotostarzenia. Zmniejszenie aktywności wolnych rodników uzyskuje się stosując wysokie dawki witamin antyutleniających E i C oraz karotenoidów.
efekty fotostarzenia się skóry
Pogrubienie, suchość, szorstkość skóry spowodowane jest zbyt szybkim rogowaceniem naskórka.
Promieni UVA1 powoduje niekorzystne zmiany w fibroblastach oraz działają niszcząco na kolagen i elastynę. Fibroblasty produkują naturalne enzymy zwane metaloproteinazami, których zadaniem jest regulowanie regeneracji skóry. Pod wpływem promieniowania UV enzymy te ulegają zbyt dużej aktywacji i zbyt wiele się ich namnaża, w efekcie zaczynają one niszczyć i degradować włókna kolagenowe, przez co następuje zmniejszenie ogólnej ilości kolagenu w skórze, a co za tym idzie następuje obniżenie jędrności skóry i tworzenie głębokich zmarszczek. Promienie UVA przyczyniają się do tworzenia głębokich zmarszczek skóry oraz utraty jej jędrności i sprężystości.
Kolejnym negatywnym działaniem jest powstawania teleangiektazji które są związane z naczyniami włosowatymi skory, zjawisko to polega na rozszerzaniu i pękaniu drobnych naczyń.
Słońce powoduje zaburzenia działania melanocytow, które odpowiedzialne są za produkcje melaniny (barwnika nadającego kolor skórze oraz nadający opaleniznę). Nieregularne ciemniejsze plamy mogą pojawiać się na twarzy, dłoniach i dekolcie,
Słońce może nieść ogromne straty dla naszej skóry ale jeśli dobrze o nią zadbamy możemy wszystkie negatywne skutki zahamować. Promienie słoneczne są najbardziej niebezpieczne w godzinach od 10 do 15 unikajmy wtedy wychodzenia na powietrze lub chowajmy się pod parasolami i kapeluszami. Niezbędna jest ochrona w tubce, kremy z filtrami słonecznymi powinny zostać naszym najlepszym przyjacielem. Filtrów należy używać tak samo latem jak i zimą, nie zapominajmy ze nawet w pochmurne dni oddziaływają na nas promienie. Kremy przeciwsłoneczne są dostępne z fizycznym jak i z chemicznym filtrem. Filtr fizyczny odbija promienie, filtry chemiczne zawierają substancję przetwarzającą promienie UV w energię. Oba rodzaje działają ochronnie przeciw promieniom słonecznym.
Pozytywne działanie słońca
Zawarte w słońcu UV nie tylko sprzyja złocistej opaleniźnie ale również, wpływa na odporność organizmu, pobudza wytwarzanie białych i czerwonych ciałek krwi, zmniejsza reakcje alergiczne, wzmaga procesy oddychania tkankowego i przemiany materii.
Warto wspomnieć że zbyt mało słońca może mieć negatywne skutki, redukując poziom witaminy D w organizmie. Słońce jest głównym źródłem witaminy D która – wzmacnia kości i system immunologiczny, redukuje ryzyko różnych nowotworów, włączając w to raka piersi, jelita, nerek i jajnika, reguluje co najmniej 1000 różnych genów rządzących niemal każdą tkanką organizmu. aby zapobiec negatywnym działaniom braku syntezy witaminy D wystarczy 10 minut bezpośredniego kontaktu ze słońcem, bez stosowania środków przeciwsłonecznych kilkanaście razy w tygodniu. Nie należy pominąć roli słońca w przemianach wapnia w organizmie ludzkim, zbyt mała dawka może spowodować problemy z kośćmi i w późniejszym czasie wywołać osteoporozę. Najważniejsza rada przed urlopem to rozwaga i umiar.
Maria Koniec - kosmetolog
Skin Clinic

Zobacz więcej >>